KökenbilimBilim adamları ve araştırmacılar
Türkiye sözcüğünün
İtalyanca'dan
geldiğini kabul ederler
[kaynak belirtilmeli].
Tarihçi
İlber Ortaylı bir makalesinde
Cenevizli ve
Venedikli tüccar ve
diplomatların,
12. yüzyılda, Türkiye'yi
Turchia ve
Turmenia olarak tanımladıklarını belirtir.
[34] Ayrıca, Türkiye adı ilk defa
1190'da bir
yazılı kaynakta,
Haçlı Seferi vak'ayinamesinde geçmektedir
[kaynak belirtilmeli].
Abdulhaluk Çay ise
Turchia tanımını çok daha gerilere götürür ve
Turchia tabirine ilk defa
6. yüzyılda Bizans kaynaklarında
rastlandığını belirtir ve şöyle der "Bu tabir 9. ve
10. yüzyıllarda İdil/
Volga Nehri'nden
Orta
Avrupa'ya kadar uzanan saha için kullanılmıştır. Bu kullanımın
Kafkasya bölgesinde
Hazar Kağanlığı için Doğu Türkiye’si,
Arpad Hanedanı'nın kurduğu
Macar Devleti için Batı Türkiyesi şeklinde
olduğunu ve aynı tabirin
12. yüzyıldan itibaren
Anadolu için kullanıldığını belirtir. Tarihte 13-
14. yüzyıllarda Mısır Memlûkleri de Türkiye adını
kullanmışlardı:
"ed-devlet üt Türkiya" (
1250-
1387).
Türkçedeki kelime anlamı ise Türk ve İye (ait) kelimelerinin birleşmesi
ile oluşan Türkiye kelimesidir.
Osmanlı Devleti'nde,
19. yüzyıla kadar Türkiye adı kullanılmadı;
Devlet-i
Âliyye,
Devlet-i Osmaniye,
Memalik-i Şahane,
Diyar-ı
Rum adları kullanıldı. Fakat dış dünya Osmanlı İmparatorluğu
(Ottoman Empire) adını kullanmak yerine Türkiye (Turkey) adını
kullanmışlardır. O dönemde yabancı dillerle çizilmiş haritalara
bakıldığında bu durum açıkça ortadadır. Daha sonra,
Jön Türkler arasında Osmaniye yerine Türkistan, Türkeli,
Türkili gibi adlar önerildiyse de,
Orta
Asya'da
Türkistan adlı bir devlet olduğundan bu
benimsenmedi.
Anayasada (
1921)
"Türkiye"
[35] adı yazıldı ve
1923'de
devletin resmi adı Türkiye olarak kabul edildi.
Türkiye Cumhuriyeti'nin 29 Ekim 1923'ten 1 Kasım 1928'e kadarki
isminin yazılışı
Osmanlı Türkçesi ile توركيه جمهوريت
şeklindedir . 1 Kasım 1928 tarihinde 1353 sayılı "
Yeni Türk Harflerinin Kabul ve Tatbiki Hakkında
Kanun"un kabul edilmesi ile yazılış bugünkü halini almıştır.