19. yüzyıl
[değiştir]Her ne kadar baskılar sürse de, serbestleşme 19. yüzyıl boyunca
Avrupa'nın her yerine yayılmıştır.
Napolyon, Yahudileri Avrupa'daki Yahudi
gettolarını terk edip yeni oluşturulan hoşgörülü siyasi rejimlere
sığınmaya davet ederek bu serbestleşmeyi daha da yaymıştır (bkz.
Napolyon ve Yahudiler). 1871'e
gelindiğinde, Almanya'nın da Yahudilere serbestlik vermesi ile, Rusya
dışında Avrupa ülkelerinin hepsi Yahudilerine serbestlik tanımış
oluyordu.
Yahudilerin laik topluma giderek daha fazla entegre olmasına rağmen,
Orta Çağ'ın dini nefreti yerine ırk ve ulus fikirlerine dayanan yeni bir
Antisemitizm türü ortaya çıkmaktaydı. Yahudilerin Batı Avrupa'nın
Ari
halklarından farklı ve bunlardan aşağı bir ırk olduğunu savunan bu
Antisemitizm türü, Fransa, Almanya ve Avusturya-Macaristan'da,
serbestleşmenin geri alınması platformu üzerinde kampanyalar yürüten
siyasi partilerin ortaya çıkışına yol açmıştır. Bu Antisemitizm türü
Avrupa kültüründe sık sık kendini göstermiş, Fransa'daki
Dreyfus Olayı da bu olayların en ünlüsü
olmuştur. Rusya'daki devlet destekli pogromların yanı sıra bu baskılar
da çok sayıda Yahudinin sadece kendi devletleri içinde güven içinde
olacağına inanmasına yol açmıştır (Bkz.
Theodor
Herzl ve
Siyonizmin
tarihi).
Bu dönemde,
Amerika Birleşik Devletleri'ne
Yahudi göçü (bkz.
Amerikan
Yahudileri), bu ülkede Avrupa'daki kısıtlamalardan önemli ölçüde
kurtulmuş yeni bir büyük cemaatin ortaya çıkmasını sağlamıştır. 1890 ile
1924 yılları arasında, çoğunlukla Rusya ve
Doğu
Avrupa'dan iki milyonun üzerinde Yahudi Amerika Birleşik
Devletleri'ne göç etmiştir.